Model przydatności siedlisk dla wilków sprawdził się bardzo dobrze w przewidywaniu obszarów ich osiedlania się w zachodniej Polsce – informują naukowcy ze Stowarzyszenia dla Natury “Wilk”, Wydziału Biologii UW oraz Instytutu Biologii Ssaków PAN w piśmie “Diversity and Distributions”.
Modele przydatności siedlisk są narzędziem często wykorzystywanym w ochronie przyrody i zarządzaniu środowiskiem, zwłaszcza do przewidywania rozwoju populacji gatunków zagrożonych wyginięciem. Rzadko jednak nadarza się okazja ku temu, by założenia modelu zostały zweryfikowane bezpośrednio w terenie. Taką możliwość dał powrót wilków do zachodniej Polsce