Naturalnym pokarmem węglowodanowym pszczół jest miód. Odżywiały się nim przez miliony lat. Nektar wydzielany jest w kwiatach roślin, by przywabić owady, niezbędne do zapylenia krzyżowego. W „interesie” roślin leży więc wytworzenie jak największej ilości nektaru: zapylacze będą chętniej odwiedzały kwiaty dobrze nektarujące.
Przy tej okazji zgromadzą więcej miodu i będą miały większe szanse przeżycia i wychowania przyszłych pokoleń. Dzięki temu w kolejnym sezonie pszczoły znów zapylą kwiaty roślin nektarujących.
